Kozani by night....

Από την πρώτη στιγμή που νοίκιασα το σπίτι πριν δύο χρόνια σχεδόν,παρατήρησα κάτι ύποπτα "μπαράκια" στην γειτονιά μου. Όχι πολλά...4 μόνο σε ένα τετράγωνο!Που πήγες να μείνεις θα μου πεις...Και είμαι και στο κέντρο...Να πεις έμενα προς τα έξω ναι...

Λοιπόν στο θέμα μας...Εκεί που κοιμάμαι με το μωράκι μου, 6 με 7 το πρωί,ακούγεται ένας θόρυβος απίστευτος...Ήμουν και απ'τον ύπνο, λέω πάει μου το φάγαν το καταπληκτικό και πανέμορφο εσκορτάκι. Μεσα σε δευτερόλεπτα θυμάμαι ότι πάρκαρα στο στενό, οπότε μάλλον θα μπήκε καμιά νταλίκα σε κάνα μαγάζι εκεί γύρω σκεύτηκα. Πετάγομαι σαν ελατήριο που λέτε, βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω ένα τυπά 40-50 χρονών, πίτα μεθυσμένο να έχει κατεβάσει τη τζαμαρία από το ύποπτο μπαράκι. Τώρα την κλώτσησε, πέρασε από μέσα δεν ξέρω. Επόμενο βήμα μια κοπελίτσα(...μικρή,μεγάλη, θα σας γελάσω,ήμουν και απ'τον ύπνο), πολύ "ζεστά" ντυμένη, να τον βρίζει και να τον διώχνει. Καλά πίτα πρέπει να ήταν όμως τυπάκος. Πολύ παραπάτημα!

Αυτό ήταν. Εφυγε ο τυπάς, μάζεψαν τα κορίτσια τα γυαλιά και τέλος. Ούτε αστυνομίες ούτε τίποτα. Μου θύμισε την έκφραση "What happens in Vegas, stays in Vegas". Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν κόπηκε κανένας...